ayaqaltı — is. 1. Ayaq altına salınan, yaxud ayaq silmək üçün qapının ağzında, girəcəyində salınan xalça, balaca palaz, həsir, əsgi və s. // Dar, uzun xalça. Ayaqaltı salınmış pilləkən. 2. Daim tapdalanan, daim hamının basıb keçdiyi yer. Həyət lap ayaqaltı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
basqıncax — (Qazax) tapdaq, ayaqaltı ◊ Basqıncax eləməx’ – tapdalamaq, ayaqaltı etmək. – Bizi lap basqıncax eləmişdilər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
pəyəndaz — (Lənkəran) ayaqaltı. – Gəlin gəlir, pəyəndazi gətirün … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
buriya — f. 1) həsir, ayaqaltı; 2) qamış, qarğı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ensiz — sif. Eni az olan, dar. Ensiz küçə. Ensiz parça. Ensiz səki. – <Məşuqə> . . ensiz cığırla birbaş buraya yüyürdü. S. R.. Ortada uzun, lakin ensiz ayaqaltı xalça salınmışdı. M. İ.. <Tahir> dördkünc balaca kabinetə keçib dənizə tərəf… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
payəndaz — <fars.> bax ayaqaltı 1 ci mənada … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
uzun — sif. 1. İki ucunun arası çox, çox olan (qısa ziddi). Uzun ağac. Uzun ip. Uzun tir. Uzun saç. – <Laçın> əlində uzun bir dəyənək beş altı baş keçi və qoyunu otarmağa aparırdı. H. N.. Ortada uzun, lakin ensiz ayaqaltı xalça salınmışdı. M. İ..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti